Op 9 april is bekendgemaakt dat er een internetconsultatie wordt gehouden over het wetsvoorstel voor de Wet arbeidsmarkt in balans (WAB). De internetconsultatie houdt in dat iedereen zijn mening mag geven over de voorgestelde wet. De einddatum van de consultatie is 7 mei 2018. Reacties worden gepubliceerd nadat de consultatie is gesloten. Alleen die reacties worden gepubliceerd waarvan is aangegeven, door de inzender, dat deze openbaar mogen worden gemaakt. De minister wil het wetsvoorstel voor de zomer naar de Raad van State sturen en daarna naar de Tweede Kamer.

Reparatie van de huidige Wet werk en zekerheid (WWZ)

De WAB  is in feite bedoeld als een reparatie van de huidige Wet werk en zekerheid (WWZ) aangezien die volgens het kabinet niet aansluit op de verwachtingen die het toenmalige kabinet pas enkele jaren geleden, in 2015, erover had. Dat beeld klopt voor een groot deel. Zowel juridisch-technisch bezien als uit het oogpunt van maatschappelijke aansluiting is de Wet werk en zekerheid (WWZ) onvoldoende en sluit onvoldoende aan op de belangen van alle ‘stakeholders’.

WAB = WWZ 2.0

Men zou de WAB net zo goed de Wet werk en zekerheid 2.0 oftewel WWZ 2.0 kunnen noemen. Aangezien de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt zo snel gaan, vraag ik mij ook af of het beoogde pakket aan maatregelen wel voldoende zal zijn op de langere termijn en of er na een aantal jaren niet een echte, ingrijpende aanpassing van het arbeidsrecht nodig zal zijn. Ik noem onder andere:

• de (vooralsnog) krapper wordende arbeidsmarkt,
• de vergrijzing en de te verwachten grote uitstroom op korte termijn,
• de positie van ‘ouderen’ (45 plussers) op de arbeidsmarkt,
• de globalisering,
• de al ingezette relatieve achteruitgang van Europa in vergelijking met de Verenigde Staten en Azië,
• economische crises die vaker en zwaarder kunnen terugkomen (nu: de opbouw van een nieuwe zeepbel in de huizenmarkt en (nog) geen echte verhoging van de koopkracht),
• de steeds verdergaande automatisering en robotisering en het relatief grote verlies aan banen daardoor,
• tegelijkertijd: nieuwe banen waarvan wij nu nog niet het bestaan kennen,
• maar ook: de ontwikkeling dat mensen in de toekomst steeds meer dubbele banen of werkzaamheden zullen (kunnen) hebben, bijvoorbeeld een vaste baan voor enkele dagen per week met daarnaast werk als zzp’er,
• of de verwachting dat veel mensen hun pensioen waarschijnlijk niet goed hebben geregeld en mogelijk voortdurende (extra) inkomsten nodig zullen kunnen hebben,
• de relatief geringe rechtsbescherming van zzp’ers en freelancers: waarom zou deze groep niet als ‘werkende’ mogen worden aangemerkt met een zelfde soort rechtsbescherming (behoud werkzaamheden,  ontslagbescherming, behoud fiscale behandeling, inkomsten na ‘ontslag’) als ‘gewone’ werknemers?
• En wat te denken van het fenomeen van platformarbeid, zowel organisatie overstijgend als binnen grotere organisaties?

Kortom: genoeg vragen, waarbij ik het idee heb dat daarmee nu onvoldoende rekening wordt gehouden. De WAB lijkt meer een cosmetisch beoogde wijziging te kunnen worden dan een daadwerkelijke aanpassing, wat naar mijn overtuiging op een gegeven moment een WWZ 3.0 nodig zal maken.

Website voor de internetconsultatie

U kunt uw mening geven op de beoogde nieuwe Wet arbeidsmarkt in balans (WAB) via deze website van de Rijksoverheid.

Voor meer informatie over de Wet arbeidsmarkt in balans (WAB) kunt u onder andere terecht op deze nieuwspagina van de Rijksoverheid.

Alvast een vraag

Kijk bijvoorbeeld ook eens naar het nieuwsbericht van NOS.  Het nieuwsbericht wijst op een opmerking van minister Koolmees (“makkelijker ontslag, maar eerder een ontslagvergoeding”), wat een opmerking is die ik niet begrijp. De plannen zijn namelijk dat er een nieuwe ontslaggrond bijkomt, waarbij twee of meerdere ontslaggronden waaraan gedeeltelijk is voldaan in feite een eigen, nieuwe ontslaggrond kunnen vormen. Nu is dit toevallig wel iets dat de arbeidsmarkt juist flexibeler kan maken aangezien werkgevers die gemakkelijker medewerkers kunnen ontslaan, ze ook eerder zullen aannemen. Momenteel is de regel nog dat elke ontslaggrond, zoals dat heet, ‘voldragen’ moet zijn. Oftewel: daaraan moet volledig zijn voldaan. Een ontslaggrond waaraan gedeeltelijk is voldaan, kan volgens de Wet werk en zekerheid (WWZ) op zich niet tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst leiden en twee of meer gedeeltelijk ingevulde ontslaggronden ook niet. De opmerking, als minister Koolmees die al zo heeft gemaakt, zou dus volgens mij moeten zijn: “makkelijker ontslag en eerder een ontslagvergoeding”.

Meer weten?

Wilt u meer weten over deze ontwikkelingen, zodat u als werkgever te zijner tijd hierop kan anticiperen? Houdt u dan het nieuws in de gaten of neem contact met ons op. Het zal overigens nog wel enige tijd duren voordat de Wet arbeidsmarkt in balans (WAB) concreet wordt en waarschijnlijk komen er nog voldoende wijzigingen in de huidige plannen.